Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk! 08-08-2016

DSC06408Denemarken is fijn.De vele eilanden maken dat je dagtochten naar steeds weer een ander gaaf plekje kunt maken. De fjorden lenen zich uitstekend voor beschut ankeren. De glooiende koolzaadvelden, de bosranden, de stoere landelijke huizen. Afwisselende uitzichten met dito zonsondergangen. Af en toe een flinke bui maar ook heel veel zon, schitterende wolkenluchten. Koen durft het aan om een duik te nemen in het heldere water waar heel veel kwallen in rondzweven.

Het scheepvaartstadje Assens met zeeheld Peder Willemoes, mooie avond-strandwandeling, zeilwedstrijd voor onze neus en heerlijk grote kwaliteits-supermarkt. Terug in de tijd in het snoezige dorp Ærøskøbing (vraag me niet hoe je het uitspreekt…), met de dinghy aan wal, oude vakwerkhuisjes, schots en scheef, heel veel kleuren en bijzondere voordeuren. Heerlijk zeilweer, windkracht 3 tot 5, over het algemeen uit precies de goede hoek, weinig tot geen beroepsvaart, groot water, lange rakken. Een enkele dag flink sporten bij aantrekkende wind en veel laveren (kruisend het water over omdat we zo ongeveer tegen de wind in willen koersen).

Uiteindelijk wordt het dan ook weer tijd om te denken aan de terugreis. Eergisteren was het plan om naar het stadje Marstal te varen, niet ver van Aerøskøbing. En mocht het weer het toelaten dan de oversteek naar het Kieler fjord (de oversteek verder naar het zuiden waar we het Kieler Kanaal weer op kunnen om terug te varen richting Noordzee). Dit omdat de weersvoorspellingen er niet beter op worden in de loop van de week. Tot Marstal varen we, navigerend tussen veel ondieptes, lekker met halve en ruime wind tussen kleine eilanden door. Bij Marstal aangekomen begint het te regenen. We varen het ‘grote water’ op van de Kieler Bocht. Steeds meer dreigende, donkergrijze wolken. Boodschappers van stevige wind en regen. De kleine golfjes van tussen de eilanden hebben plaats gemaakt voor een hele flinke deining met schuimkoppen. Wat doen we? Oversteken naar het Kieler fjord en dus zo’n 6 tot 8 uur onderweg zijn onder deze condities of terug naar Marstal? Eerlijk gezegd trekt Marstal mij niet direct. Vanaf het water zag het er niet heel uitnodigend en gezellig uit, de Vaarwijzer beschrijft het echter wel als een knus oud stadje. De Oostzee voor de oversteek ziet er echter ook niet uitnodigend uit. Wel niet… wel niet… wel niet… Ik laat Koen beslissen. Hij is immers de meest ervaren zeiler. Koen besluit: terug naar Marstal. Hmmm, dat had ik niet verwacht… Ik zie in de verte diverse witte zeilen tegen de grijszwarte lucht afsteken. Achter ons varen ook twee zeiljachten. Als zij dit kunnen, dan kunnen wij dat toch ook?… We kijken elkaar nog eens in de ogen: toch maar oversteken? Ja! Achteraf blijkt dat Koen alleen maar terug naar Marstal wilde omdat hij dacht dat ik de oversteek niet zag zitten…

En wat een goede beslissing! Na een dik uur hard werken, grootzeil reven (kleiner maken), genua en kotterfok wat inrollen, rollende schuimkoppen over het voordek, lekker humpy-bumpy golven en windstoten met kracht 7 tot 8 zien we weer blauwe lucht aan de horizon verschijnen. Er gebeurt iets sprookjesachtigs. Ik zit achter het roer. Ik kijk naar bakboord en zie grijsgrauwe lucht, grijsblauw water met sprankelende schitteringen van de zon. Ik kijk naar stuurboord en zie diepblauwe lucht met kleine witte wolkjes en donkerblauw-groen water. En precies daar tussen in koerst onze Hare Majesteit naar het zuiden.

Het is een prachtige zeil(mid)dag. Koen stelt onze Taurus (de windvaanstuurinstallatie) in en laat hem het werk doen. Regelmatig worden er gesprekken gevoerd tussen die twee. Koen spreekt Taurus vriendelijk toe dat ie een beetje moet bijsturen, verlegt de koers af en toe vanwege een wat draaiende wind en praat Taurus dan weer even bij. Taurus luistert goed en Koen is blij. Ik zie een heeeeeel vrolijk gezicht. Koen jumpt wat heen en weer in de kuip, gaat op het gangboord liggen en sluit even zijn ogen, zon op zijn gezicht. De smile lijkt wel vastgelijmd. De vrolijkheid steekt aan. ‘Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk was ik nooit J! Topdag!

Nu liggen we ‘verwaaid’ in het alleraardigst Duitse badplaatsje Laboe. Letterlijk en figuurlijk ‘verwaaid’ want het waait hier al twee dagen zo’n windkracht 7. Maar met een gezellige boulevard, museum in een onderzeeër, leuke terrassen en restaurants, mooi zandstrand met typisch Duitse strandkorben, heel veel kite- en windsurfers, verse Duitse broodjes bij het havengebouw, poetsbeurtje van de Heavy Metal en een meer dan heerlijke douche vermaken we ons hier wel. En weer iets nieuws geleerd: wasje gedraaid in de wasserette. Volgens mij kan ik wel wennen aan dit leven…

Kijk voor meer foto’s in de fotogalerij.

DSC06620 DSC06600 DSC06401

3 gedachten over “Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk! 08-08-2016

  1. Andrea Beantwoorden

    Heerlijk, Yvonne. Wat mooi!
    Ik word hier toch wel een tikkie jaloers van. Dat jullie zo volledig samen deze droom kunnen volgen.
    Het genot van Koen en daardoor ook jouw genot, spreekt voor zich! Prachtig!
    Andrea

  2. Mario Beantwoorden

    Zo te horen gaat jullie proefvaart-vakantie geheel volgens plan. Prachtig om de belefenissen te lezen. Gelukkig heeft vakman Koen door hard werken en goede beslissingen van jullie beide de afgelopen maanden ook geleid tot een zeiljacht in topconditie. Klaar voor de grote droom.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *