We hebben het overleefd, 18-11-2017

Vissen. Een dagelijks onderwerp van gesprek. Voor de grote oversteek straks noodzakelijk om vers eten op tafel te kunnen zetten. Nu nog een sport en leuke dagbesteding.Hengels, lijnen, haakjes en haken, nep-visjes in de meest fantastische kleuren en diverse formaten. Al heel wat eurootjes hebben we in het afgelopen jaar naar de hengelsportwinkels in de diverse landen gebracht. Zoveel dat ik inmiddels roep: “we kunnen beter verse vis op de markt kopen, dat is veel goedkoper en je bent er zeker van dat ie vanavond op je bord ligt”. Maar dat is natuurlijk niet leuk. Koen doet zijn uiterste best met inmiddels een heel arsenaal aan vis-spullen. Afgelopen week is daar zelfs een harpoen bij gekomen. Daarmee zou de hengelsportafdeling op de HM nu compleet moeten zijn.

Nu moet ik zeggen dat de afgelopen maand behoorlijk succesvol was. Een vette makreel, een flinke tonijn en eergisteren een ….? Geen idee!
Prrrrrrrrrrrrrrrt. “Koen! We hebben beet!” Tja, zo ben ik dan ook wel weer… Als er iets gevangen wordt hebben we dat toch een beetje samen gedaan 🙂 . Koen haalt met het molentje de lijn binnen. “Volgens mij hebben we een stuk plastic gevangen” zegt hij. Dat hebben we al meerdere keren gehad. Een deel van de plastic soep die in de oceanen drijft door ons eruit gevist. Maar nee, er hangt toch een vis aan de haak. Een raar beest met een beetje een stompe snuit en twee tanden in de bek. Het witte vel van zijn buik hangt er een beetje los bij. Het lijkt wel kippenvel, alleen wat veertjes zouden moeten zijn zijn bij deze vis hele kleine stekels.

De liersleutel biedt uitkomst, het creatuur wordt door Koen vakkundig naar de vissenhemel geholpen. We varen nog binnen 3G-afstand van de kust. Ik probeer te google’n wat we zojuist binnen gehengeld hebben. Maar dat blijkt lastig. Dan maar een paar specialisten raadplegen. We versturen een app met foto aan iemand die er al een wereldomzeiling op heeft zitten, aan een kookgek en aan een beroepsvisser. Die laatste blijkt helaas onderweg op open zee en van hem krijgen we dus geen reactie. De overige twee app’en terug. De één dat alle oceaan-vis eetbaar is en de ander dat het geen Japanse kogelvis is en dus eetbaar. Ok, het mes er in dan maar.

Het is echt een vreemde vis. Koen snijdt hem aan de onderkant open. Hij haalt alle ingewanden en organen er voorzichtig uit. Dan blijkt dat hij de huid er zo vanaf kan trekken. Het lijkt wel op het villen van een konijn of iets dergelijks. Kop en staart er af en wat overblijft lijken wel twee kipfilets met een ruggengraat ertussen. “Volgens mij is het een chickenfish”, grap ik. De vis blijkt geen graten te bevatten en ziet er mooi rose uit. Afspoelen met zeewater en de koelkast in.

Gisteren dus vis op het menu. Ik snijd de filets van de ruggengraat. Pietlut als ik ben snijd ik ook nog alle vliesjes, velletjes, rood gekleurde lelletjes etcetera er vanaf. Nog maar een keer goed wassen. De pan in, bakken, salade en rijst erbij en smullen.

Vandaag volgt een app van degene die er echt verstand van heeft, de beroepsvisser. We blijken een oceanic puffer gevangen te hebben. Uiterst giftig… Met bonkend hart Google ik me rot.

Dit kom ik allemaal tegen:
Kogelvissen (Tetraodontidae) zijn een familie van beenvissen, uit de orde der kogelvisachtigen die in tropische en subtropische wateren in de Atlantische, Indische en Grote Oceaan voorkomen. In Japan gelden ze als een lekkernij. Bij gevaar maken de vissen zich bolrond door water op te zuigen, waardoor ze een aantal malen groter worden dan normaal.

De kogelvis is erg giftig door de aanwezigheid van tetrodotoxine, een verlammend neurotoxine. De vis ontleent dit vergif aan een symbiotische bacterie en accumuleert het in een aantal organen en in de huid. Om die reden is de handel in en het serveren van kogelvis in Nederland bij de wet verboden. Het eten van kogelvis is in Japan nog steeds populair. Het eten van ‘fugu’ wordt er als een statussymbool gezien. De vis zelf draagt de status een delicatesse te zijn.Japanse koks die fugu willen bereiden dienen jaarlijks een door de overheid verplicht examen met succes te hebben afgelegd om dit veilig en legaal te kunnen doen. Ondanks de strenge regelgeving komen in Japan jaarlijks nog tientallen mensen om het leven na het eten van fugu.

En over tetrodotoxine:
Tetrodotoxine (TTX) is een sterk neurotoxine. De naam is afgeleid van de visorde die het vergif bij zich draagt, namelijk de Tetraodontiformes. Over het algemeen bevindt het TTX zich in de kogelvis en de blauwgeringde octopus in verschillende organen. Voorbeelden zijn de huid, de lever en speekselklieren. De vrouwelijke kogelvis is echter giftiger dan de mannelijke vorm. Dit komt doordat een deel van het TTX zich bevindt in de ovaria.
Intoxicatie met tetrodotoxine kan een zeer onaangename dood tot gevolg hebben. Symptomen ontwikkelen zich doorgaans binnen 15 tot 30 minuten tot enkele uren, waarbij het zelfs tot 20 uur kan duren voordat de eerste effecten zich voordoen. Een enkel geval is waargenomen waarbij de intoxicatie al na 17 minuten de dood tot gevolg had. De patiënt sterft meestal door totale verlamming van de ademhalingsspieren. Welke symptomen voorkomen en de duur van deze symptomen verschilt per individu en is ook afhankelijk van de ingenomen dosis.

Beginnende symptomen zijn een licht doof gevoel in de lippen en tong. Dit kan gevolgd worden door hoofdpijn, zweten, speekselvloed, misselijkheid in combinatie met braken, maag- en darmpijn en diarree. Hierna ontwikkelen zich tintelingen in het gelaat en de ledematen, wat een licht en ‘zwevend’ gevoel geeft. Afname van de motorische functies en coördinatie, verminderde reflexen en functieverlies van de hersenzenuwen zullen hierop volgen.

Tijdens het voorlezen hiervan voelen zowel Koen als ik sommige symptomen opkomen. We proberen er grapjes over te maken maar voelen ons daar ook niet lekker bij. Ik lees dat de symptomen tussen 15 minuten en 20 uur in werking treden en na 24 uur ben je zeker van overleven. We zijn nu ongeveer 16 uur later. Als we over 4 uur nog leven dan komt alles dus goed. Koen schenkt maar een glaasje port in. “Laten we het dan maar goed afsluiten”, brengt ie met een geforceerd lachje. “Voel je al iets?” “Getsie, Koen hou op! Dat is niet grappig!”

Inmiddels zijn de 24 uur verstreken. Blijkbaar zijn we allebei geslaagd voor ons diploma van Japanse chefkok. We leven nog. Dit had zo verkeerd kunnen aflopen. Door het oog van de naald met behulp van onze fantastische beschermengel. Thanks angel, we love you!

18 gedachten over “We hebben het overleefd, 18-11-2017

  1. Ernst Beantwoorden

    Wow! Idd een ‘door t oog van de naald’ verhaal.
    Ik herken dit wel. Wij wonen erg afgelegen en in tegenstelling tot Nederland waar het bij wet is geregeld dat er binnen 13 minuten een anmulance voor je deur moet staan, mogen we hier blij zijn als t binnen een uur zover is… Dus de gouden regel in en om huis bij iedere klus of ‘even iets pakken’… als het maar even in de gedachten komt: “het kan zó wel even” onmiddelijk stoppen en wél even het juiste gereedschap, wél even dat keukentrapje pakken….
    Zo ook dus met die vis…. ‘ahh zal wel goed zijn….’ niet dus…
    De mazzel zij met jullie!! Fijne kerst en een goed uiteinde!

  2. Anja en Bram Beantwoorden

    Hoi Yvonne en Koen,

    Gelukkig nog gezond en wel ! Toch oppassen met die visvangst. Jullie zijn onderweg naar de Kaap Verden? Nog een goede reis.

    Groetjes van de Tarpan

  3. Erik Beantwoorden

    Jeetje, spannend allemaal. Maar zoals je het opschrijft wordt het nóg spannender, pffffff

    Gelukkig hebben jullie het overleefd.

    Mijn vriendin heeft een half jaar op een garnalenkotter gevaren in het Noorden van Australië. Zij wist a] halverwege een citaat dat het om een kogelvis moest gaan: die zijn allemaal giftig. Met name in en om dat land zitten nogal wat giftige diersoorten als stonefish, marine stingers en stingrays. Maar goed onderweg naar de Canarische eilanden zal je daar geen last van hebben.

    Zeil lekker verder, en geniet!
    (ik genbiet wel met jullie mee)

Laat een antwoord achter aan Thea en Nico Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *