Mama’s little baby, 22-08-2017

Ibiza. Bijzonder, extravagant, mooi, gezellig, druk, prijzig, lekker warm, zon, kwallen (in de zee), Engelsen, vrienden aan boord, feest, vrij, vakantie, sunset, zoektocht naar de wasserette, Lidl, speedboten met bananen, sangria, cocktails, extra zonneschermen op de HM, megajachten, hippies. Dat schiet allemaal door mijn hoofd als een paar gillende meiden op een opblaasbare knalgroene bank voorbij komen, voortgetrokken door een speedboat, in grote cirkels rondom de HM. Het is de tegenovergestelde wereld van de rustige Griekse baaien. Ibiza is hectisch, vol leven en water-vertier. Vol jonge mensen met veel energie. Vol vakantiegevoel. Het is een leuke afwisseling: zo nu en dan een rustige baai opzoeken en dan weer terug het (feest)gedruis van San Antonio in. Het is de eerste ankerplaats waar we onze luiken sluiten als we van boord gaan. We horen immers veel geluiden over diefstal van dinghy’s, buitenboordmotoren, fietsen ed. Niet zozeer van inbraken aan boord, maar je kunt niet voorzichtig genoeg zijn.

Op zaterdagavond duiken we Westend in. Een straat met uitsluitend cafés en clubs. Bij de eerste tent worden we al naar binnen gelokt. Twee longdrinks (mixdrankjes) en drie shotjes voor € 10,-. De club is hip, donker en er wordt lekkere housemuziek gedraaid. Niet heel erg druk. Je krijgt je drankjes allemaal tegelijk. Daar sta je dan met een tafel vol drankjes. Het is niet bijster gezellig, dus opdrinken en vertrekken. Het straatbeeld wordt gevormd door negentig procent Engelse toeristen, voornamelijk onder de 30, in de meest bijzondere outfits. Sommige oubollig, veel voetbalshirts, heel veel sexy bikini’s en badpakken met soms stijlvolle voile blouses of jurken er over heen, glitter-bodypaint en met veel aandacht aangebrachte make-up.
We dompelen ons onder in deze hele entourage door bij een terras op een volgende aanbieding in te gaan. En iets verderop nogmaals. Na een paar uur komt de man met de hamer en is het feest voor mij over. Een dag met een enorme kater volgt. En dan is er een groot gemis: onze heerlijke loungebank van de Grotestraat waarop we in het verleden zo’n zalige deuren-dicht-zondag konden doorbrengen na een avondje stappen. Wat verlang ik daar nu naar! Gelukkig is het een bewolkte dag waardoor de ergste hitte weg blijft en het in de kuip goed uit te houden is.

Maar Ibiza biedt veel meer. Azuurblauwe baaien met kleine strandjes. Helder zicht tot op de zeebodem. Cala Conte, Cala Bassa, Cala Salada, Cala Tarida. De laatste met het lounge-restaurant van onze Nederlandse Wes en Yo. In elke brochure, internetsite en excursie-stalletje langs de kade worden deze uitzonderlijke mooie plekjes onder de aandacht gebracht. Met als gevolg: overdag overvol, stranden die uitpuilen, de hele dag opletten of niemand een anker over dat van jou gooit. ‘s Avonds daarentegen, als alle dagjesmensen weer in de clubs en loungebars zitten, heerlijk rustig, genieten van de ondergaande zon, de sterrenhemel. En als dat dan ook nog samen met lieve vrienden is, krijgt ons geluk een gouden randje.

We bezoeken Ibizastad met de sfeervolle smalle straatjes met mooie winkels. De haven met enorme superjachten waaronder één van de grootste en duurste ter wereld, de Radiant. De burcht met spectaculair uitzicht over de Mediterranee, Formentera en party-place-to-be Playa d’en Bossa. We drinken sangria en eten paella. Zijn onder de indruk van dj David Guetta en de totale Ibiza-vibe in clubhotel Ushuaïa, we gaan met de discobus naar huis (wie had gedacht dat wij nog eens in een discobus zouden zitten 😉 ?). Storten ons in de enorme drukte van de hippiemarkt in Es Canar waar ze tegen verwachting schitterende kleding, sieraden, tassen etc. verkopen en we genieten er van psychedelische hippiemuziek compleet met didgeridoo, betoverende zangeres en een woest aantrekkelijke gitarist waar je je ogen niet vanaf kunt houden. We loungen met verrukkelijke cocktails. Laten ons verrassen door twee goede rockbands op het openluchtpodium tegenover onze ankerplaats. Ontmoeten eindelijk, ons tot dan toe uitsluitend Facebook-maatje Andries, die al een jaar op zijn zeiljacht de Seahorse woont op Ibiza. Worden dagelijks op de promenade aangesproken door negroïde mannen die zonnebrillen en halskettingen verkopen maar liever nog geestverruimende middelen. En misschien is de kwaliteit van die laatste koopwaar wel beter dan die van de zonnebrillen want als Koen een spiegelbril met sticker ‘Rayban’ koopt blijkt dat je er overheen moet kijken in plaats van er doorheen, je ziet er namelijk voornamelijk ‘donker’ door!…

In de avonduren nemen we plaats op één van de bankjes op de promenade bij de Ocean Beach Club. In deze club start het feest elke dag rond het middaguur en eindigt rond 23.00 uur. We nemen zelf een drankje mee en kijken onze ogen uit. Vooral naar de Engelse meisjes in ongelofelijk weinig kleding. Soms plaatjes, bijna fotomodellen, soms te weinig stof voor een té uitgedijd lichaam. Sommige nog helder, anderen wazig uit hun ogen kijkend en wankelend op de hoge hakken. De overdag zonnebrillen-verkopende negers slijten dan ballonnetjes met lachgas. Zo ook aan een jonge Engelsman met een blitse kuif en dito kort jeans-tuinbroekje met ontbloot bovenlijf. Hippe gympen, grote ogen. Hij gaat naast me op het bankje zitten en verdwijnt voor een paar seconden in een droomwereld. Als hij wil opstaan valt hij bijna om. De brede, donkere verkoper van de ballon voelt zich blijkbaar toch enigszins verantwoordelijk. Hij vangt de jongen op, laat hem op de grond gaan zitten en tegen zijn lange stevige benen aan steunen. Dan springt the English boy ineens op, kijkt mij angstig aan en vraagt: “Did anyone take any pictures?”. Ik kan hem geruststellen, er zijn geen foto’s genomen. Tot mijn verbazing koopt hij nog een ballon. De droomwereld was waarschijnlijk heel mooi. Hij gaat weer naast me zitten en droomt weg. Hij legt zijn hand op mijn knie en pakt vervolgens mijn hand vast om even later zijn grote ogen weer te openen. Ogenschijnlijk berouwvol en heel lief verontschuldigd hij zich in afschuwelijk ‘plat’ Engels: “Normally I’m not like this at all. I’m my mum’s little baby.” Als hij op zoek gaat naar zijn vrienden kijk ik hem glimlachend na en geloof hem direct 😉 .

Helaas is Ibiza niet alleen maar feest, fun en natuurschoon. Het is ook op zoek naar de wasserette en 2 uur en 5 kilometer later nog steeds met 10 kilo vuil wasgoed door de straten lopen. Om er de volgende dag achter te komen dat er een nette wasserette met uitstekende wifi aan de andere kant van de stad is.
Het is ook met ons Veertje naar het centrum van San Antonio varen, met de steekkar en twee rugzakken, onze shirts nat van het zweet, sjokkend naar de Lidl voor liters water, wijn, bier en andere grote boodschappen.
Het is schrikken van een behoorlijk heftig woedende bosbrand in de heuvels achter het drukke centrum van San Antonio, kijken naar de bluswerkzaamheden door helikopters en een vliegtuig, om na een paar uur gerustgesteld te kunnen waarnemen dat alles onder controle is.
Het is zwaar onweer en hevige regen, schuilen onder een lekkende terrasoverkapping, straten die kleine riviertjes worden, zeiljachten die op het strand worden gesmeten, en onze HM die gelukkig netjes achter het anker blijft liggen en na deze zomerstorm weer heerlijk zoutvrij is.
Het is ook kwallenbeten, biertjes van € 13,- in club Ushuaïa en als je zou willen in de rij met nog net geen pretpark-hekjes om te mogen eten bij Club Mambo of Café del Mar.
En een anker dat vast zit onder een rots en met bijzonder fijne hulp van onze gasten aan boord, door Koen in volledige duikuitrusting na een uurtje klooien gelukkig kan worden los gemaakt.

Ondanks dit alles: life on Ibiza is fabulous. Het is moeilijk om te vertrekken. Hoe langer je op één plaats verblijft, des te lastiger het is om afscheid te nemen. We hebben het gevoel er te wonen. Dat doen we gedurende deze maand in zekere zin natuurlijk ook. We kennen inmiddels de weg, ontmoeten leuke en interessante mensen. Het voelt vertrouwd. Maar we zijn ook reizigers. Voornamelijk bij mij kriebelt het weer. Ik wil weer op weg naar het onbekende. Het gevoel van spanning, goede en enerverende prikkels. Ibiza is mooi geweest, nu verder. Via de Costa Blanca en Costa del Sol naar Portugal.
We besluiten via Formentera over te steken naar het vasteland van Spanje. De Ibiza-mood afsluiten op Formentera. Voor anker in bijna neon-blauw water. Om ons heen, op een enkel zeiljacht na, alleen maar megajachten, waaronder dat van Prins Abdulaziz van Saoedi-Arabië. Achter- en zijkleppen die open gaan en waar vanuit hijskranen met speedboten, jetski’s, seabob’s (onderwater jetski’s), complete hypermoderne buitendouches etcetera tevoorschijn getoverd worden als een konijn uit de hoge hoed. Personeel poetst en poetst en poetst en dames in chique avondkleding worden op luxe bijboten naar een nabijgelegen bevriend superjacht gevaren voor ongetwijfeld een exquise diner. De sprankelende scheepsverlichting in de avond, zowel boven als onder water, is waarschijnlijk duurder dan onze eigen hele droom-HM. Al die overdadige luxe, ach als je zelf niet meer wist wat je met je geld moest doen dan zou je waarschijnlijk ook aan dit soort dingen gaan denken. Maar als wij in de avond onder het genot van een beker lekkere koffie genieten van het ruisen van de wind, het licht van de maan, de donkere eindeloosheid van de zee en elkaars gezelschap, dan weten wij het zeker: dit is niet in geld uit te drukken, dit is pure rijkdom.

16 gedachten over “Mama’s little baby, 22-08-2017

  1. Anoniem Beantwoorden

    Prachtig!
    Meer woorden hoeft niet. Prachtig!

    Dank je wel, Yvonne, dat jij het leven van jou met mijn broer zo mooi bewaart voor ons…
    En met ‘ons’ bedoel ik iedereen die dit leest en nog gaat lezen.
    Kus
    Have fun!
    Andrea

  2. Paul & Marion Beantwoorden

    Hoi Yvonne en Koen,
    alweer een prachtig verhaal. Kunnen niet wachten op de volgende editie.
    De hectiek van Ibiza is prachtig natuurlijk, maar daarna geniet je extra van de rust en het samenzijn met z’n tweetjes.
    Heel veel reisplezier, en blijf genieten van jullie prachtige leventje.

    Groetjes en knuffels,
    Paul en Marion.

  3. wilma Beantwoorden

    gm het is weer heel wat.op de vroege ochtend jullie verhaal ik wens jullie succes bij de volgende reis, zorg dat je gezond blijft, en pas op wat je drinkt.groet kus poot wilmolger

  4. Irene Beantwoorden

    Heftig zo klinkt Ibiza maar ook heel mooi, dank je Yvonne voor t wederom delen van jullie wonderlijke mooie reis x

  5. De vand@@ltjes Beantwoorden

    Heerlijk om weer de avonturen van jullie te lezen.
    Wat een mooi leventje hebben jullie toch op dit moment, maar dat is jullie heel erg gegund.

    Dikke kus van de vandaaltjes

  6. Lisanne Peters Beantwoorden

    Wat een leuke verhalen schrijven jullie iedere keer weer. Ik realiseer me nu dat we jullie hadden kunnen tegenkomen op Ibiza als we hadden geweten dat jullie daar voor anker lagen!
    Wij waren daar van 29 juli tot 5 augustus en herkennen jullie ervaringen. Wij hadden het alleen niet zo mooi kunnen omschrijven. Hier is echt sprake van schrijverstalent!
    Ben benieuwd waar jullie gaan aanleggen aan de Costa Blanca en of we daar ook weer jullie ervaringen gaan herkennen.
    Geniet van je rijkdom saampjes het is het meest waardevolle wat er bestaat.

  7. Irene Verbeek Beantwoorden

    En dat is precies wat ik al bedoelde : jullie zijn met z’n tween op jullie HM rijker dan die Abdulaziz en z’n hele gevolg hij elkaar !

    • C. Goossens

      Hallo Yvonne & Koen
      Ibiza, het klinkt allemaal super mooi. Maar rijkdom is als je allebei heel gezond en gelukkig bent met elkaar! Daar kan geen rijkdom tegenop. Gezondheid is niet te koop. Dus genieten met wat minder op jullie HM kan heel goed. Het is weer een sprookjesverhaal. Ga zo door. Heel veel liefs en kusjes we zitten met spanning te wachten op jullie volgende verhaal.
      Peter & Carolien

Laat een antwoord achter aan Paul & Marion Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *