Fascinerend 2016, fonkelnieuw 2017, 08-01-2017

We halen onze rent-a-car op in Vienne. En wederom zijn we bofkonten. Er staat een gloednieuwe VW Polo te glimmen voor het kantoor van Europcar. En het is ook nog een automaat, met cruisecontrol. Dat wordt heel relaxed naar Nederland tuffen! We zijn er al vroeg op de ochtend en daar vrolijkt de bolle toet van de mevrouw achter de balie enorm van op. Het is immers bijna kerstweekend en nu kan zij lekker op tijd naar huis. In alle rust voorbereiden op een Joyeux Noël. Ons gesprek gaat over van Engels in Duits nadat de mevrouw heeft verteld dat haar moeder een Duitse was en zijzelf graag lerares Duits had willen worden. Helaas was er vroeger geen geld voor die studie en op één of andere manier is ze dus achter deze balie terecht gekomen. De kleine, volslanke vrouw oogt heel lief en gezellig. Met van die kleine handen met hele mollige vingers. Ze straalt iets moederlijks uit. Ik krijg er een prettig warme chocomel-met speculaas-onder de kerstboom-gevoel van. Volgens mij zou het een hele geschikte lerares geweest zijn. Ze had wat mij betreft de ietwat naargeestige en ondoorgrondelijke meneer Handel mogen vervangen. Dan had ik misschien nog wel eens een voldoende voor Duits op mijn rapport gehad 😉 . Of lagen die dieptepunten qua rapportcijfers toch meer aan mezelf?… We wisselen de allerbeste wensen in drie talen uit (omdat we inmiddels Frans, Engels en Duits door elkaar aan het halen zijn; omschakelen blijkt best lastig) en crossen weg in onze tijdelijke bolide.

Met vier wielen en een ronkend motortje onder de kont toeren we wat door de omgeving. Dit gebied van weelderige wijngaarden met eersteklas wijnen en uitgestrekte appelboomgaarden en andere fruitteelt is heel fraai. Helaas is het bewolkt, grijs en heiig. Hierdoor worden de vergezichten deels vervaagd en aan ons zicht onttrokken. We rijden door sfeervolle, intieme stadjes. De bouwstijl van de huizen en afscheidingsmuren is bijzonder, alles bekleed met keien. Ons doel is Hauterives. Het dorp stelt niet veel voor, maar er is een bijzondere ‘attractie’: het Palais Idéal. Een bizar en wonderlijk gebouw in de tuin van wijlen postbode Ferdinand Cheval. Hij verwezenlijkte zijn droomwereld tussen 1879 en 1912: ‘10.000 dagen, 93.000 uren, 33 jaar zwoegen’ vermeldt één van de vele teksten in en op het bouwsel. Een surrealistisch paleis van schelpen, sintels, stenen en beton. We lopen er omheen, klimmen er op, wandelen door de gangen. Het is een bouwsel, geen paleis of huis om in te wonen. Iedere blik brengt weer iets nieuws in beeld. We lezen dat de man in het dorp voor gek werd verklaard. Nu is het jammer dat iemand die z’n dromen najaagt als dwaas wordt afgeschilderd. Maar ik denk dat als Koen in onze (voormalige) achtertuin aan de slag was gegaan om te fröbelen met zand, stenen en schelpen, ik toch minstens ook even zou twijfelen of hij niet heel erg jong weer kind(s) geworden was. En bovenal: ik breng die 10.000 dagen en 93.000 uren liever sámen met hem door.
Het zijn echt de donkere dagen voor Kerst: koud, donkergrijs, wind. We kruipen gauw weer in onze VW, rijden terug naar Condrieu en starten met de voorbereidingen voor onze vakantie naar Nederland.

De feestdagen met lieve en gastvrije familie, kids en vrienden zijn top. We logeren elke dag op een ander adres en genieten met volle teugen van heerlijke etentjes, gezellige borrels, veel bijkletsen, maar vooral van het samenzijn.
De door een onoplettende schipper leeglopende Maas tussen Sambeek en Grave, onze vertrekhaven in Cuijk welke nu alleen gevuld is met modder i.p.v. water, het is een bizar tafereel wat we met eigen ogen mogen aanschouwen. We beginnen het jaar met een heerlijk feestje. En dan is het weer tijd om naar huis te gaan. We zijn dodelijk vermoeid van de afgelopen week en bouwen een stop bij Van der Valk in Maastricht in. Lekker lui op bed, kant en klare salades mee, tv aan. Zo komen we de middag en avond verder wel door.
‘s Morgens ontbijten we op bed met krentenbollen van Simone en koffie van een namaak George Clooney. Fris gedoucht, buikjes vol, eindelijk naar huis. In Condrieu rijden we langs de supermarkt, scoren een paar pizza’s, zijn nog net voor 18.00 uur bij het havenkantoor om een wifi-code te versieren en duiken tevreden ons bootje in.

De start van dit nieuwe avontuurlijke jaar 2017 is heel bedeesd. Koen is geveld door de griep, de mistral waait in het zuidelijke deel van de Rhône, de zon schijnt uitbundig maar het is ijzig koud. We blijven liggen waar we liggen, in de veilige haven van Condrieu. Maar de Med lonkt. We lezen blogs en artikelen van andere (wereld)zeilers. Ik droom van azuurblauw water, zeilen, zomerkleding, flaneren over sfeervolle boulevards met gezellige terrassen. Ik heb zelfs zin om te gaan sporten, bezig te zijn, te bewegen. Het borrelt bij ons beiden: we willen verder! Maar Meteo France zegt ons: ‘nog even geduld…’.

13 gedachten over “Fascinerend 2016, fonkelnieuw 2017, 08-01-2017

  1. De vandaaltjes Beantwoorden

    Wij vonden het heerlijk om de kerst met jullie en Fam. te vieren.. Ook de logeer party bij ons was heel gezellig. Nu op naar de MED. om heerlijke avonturen te gaan beleven in de hopelijk heerlijke zon. Veel (vaar) geluk voor 2017

    Kus Mario,Jessica en Alice

  2. Thea en Nico Beantwoorden

    Lieve Yvonne & Koen,
    We hebben weer genoten van jullie belevenissen.
    Beterschap Koen.

    We wensen Jullie een verrassend nieuw jaar.

    Kuzz van Ons.

Laat een antwoord achter aan De vandaaltjes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *