Met hoofdletters, 09-10-2016

img_8022Zondagochtend 9 oktober, de ingebouwde wekker in mijn hoofd zorgt ervoor dat ik met een klap in het hier en nu beland. Het schemert nog in de slaaphut. Is het al dag? Huh, er is iets met deze dag. Ik viel gisteravond tevreden maar ook gespannen in slaap. Ik begin helder te worden. Vandaag gaan we vertrekken! Mijn kapiteintje slaapt nog. Dan maar eerst even nieuws lezen op de telefoon. Verhip ja, Max Verstappen is aan het racen. Hij ligt tweede lees ik in een live-tweet. Ik ga als een razende op zoek naar een goede live-stream van de Formule 1-race. Het kost een kwartiertje maar dan zoeven de F1-bolides op het scherm van de iPad voorbij. Koen wordt ook wakker en we kijken samen onder ons warme dikke donzen dekbed hoe Max Verstappen de tweede plaats verovert. Da’s een goed begin van de dag! De eerste overwinning.

Hup, het bed uit, voor de laatste keer douchen in het prachtige nieuwe toiletgebouw van WSV De Kraaijenbergse Plassen, ontbijten en onze HM klaar maken voor vertrek. Op het memobord in de kajuit kan ‘nog 1 nacht’ worden uitgeveegd, in de agenda prijkt met hoofdletters ‘VERTREK’.
De hemel is strakblauw, de herfstzon straalt uitbundig. Ganzen, eenden, meerkoeten en zwanen pikken hun maaltjes bij elkaar en kijken nieuwsgierig naar al het gemier op de steiger. Leden van de Watersportvereniging maken nog een praatje met ons. En dan is het zover! We varen de haven uit, de Maas op, koers richting de loswal in Cuijk waar we uitgezwaaid zullen worden door familie en wat vrienden. Tussen de regels door kregen we afgelopen week in de smiezen dat we ook nog door wat bootjes uitgeleide zouden worden gedaan. Dat heeft de broer van Koen, Do, geregeld. We zijn benieuwd…

De tocht naar Cuijk is op z’n minst gezegd vreemd. Al vaak hebben we dit traject gevaren. Nog nooit waren we zo zenuwachtig. Er ligt een enorme steen in mijn maag. Mijn gedachten maken overuren. Waar beginnen we aan? Zo’n zin om te gaan! Waar overnachten we vannacht? Ik kan niet wachten om het avontuur aan te gaan! Waarom gaan we alles en iedereen verlaten, we zijn hier toch gelukkig? We kunnen niet snel genoeg van andere culturen gaan genieten en ons er in onderdompelen! Hoe gaan we in de relaxmodus komen? Eindelijk vrij! Links/rechts, zwart/wit, goed/slecht… Dit heen en weer geslinger is nog erger dan op zee!… Maar samen komen we er wel! En als de kerk van Cuijk steeds dichterbij komt zijn we best kalm en rustig. De tweede overwinning van vandaag.

In het haventje van Cuijk staan al enkele bekenden, we kletsen wat, de kade wordt steeds voller, het havenkommetje wordt gevuld met motor- en zeilboten, sloepen etc. Fijn, onze vorige zeilboot, Sogno, is ook van de partij 🙂 . Allemaal voor ons… Waar hebben we dit aan te danken? Wat fantastisch! Andrea en Rian hebben tompoucen meegebracht, we drinken koffie, een paar minuutjes quality-time. Ik probeer alles en iedereen in me op te nemen, de sfeer in te ademen, alle geliefden en bekenden te spreken, te knuffelen, vragen te beantwoorden, intense momentjes te creëren met broers, zus, vriendinnen en vrienden. Mijn maag stijgt langzaam maar zeker naar keel-hoogte, de tranen naar oog-hoogte. Wat is het afscheid moeilijk. Dan is het 14.00 uur. Koen start de motor van de HM en we gooien de trossen los. De landvasten vormden de laatste fysieke verbintenis met de vaste grond onder onze voeten van Cuijk. Nu is het water om ons heen. Luid toeterend worden we de Maas op begeleid door alle boten. Do neemt Bram, Thomas en andere familieleden mee op zijn Paure Nesci. Snikkend, zwaaiend en tenslotte een waterig lachje producerend, nemen we dan echt afscheid. Of liever gezegd: vaarwel, tot ziens, we houden contact! Een derde overwinning…
Wat een afscheid, het overtrof al onze verwachtingen. WE ZULLEN HET NOOIT VERGETEN! Het is in ons hart opgeslagen. Dank je wel allemaal!

Eenmaal alleen kijken we elkaar eens diep in de ogen, een dikke knuffel, een diepe zucht, nog steeds kriebels in de buik. Maar het is goed zo. Wij samen op reis.
Zin in de meegekregen monchou- en appeltaart! Genieten van deze mooie dag en van de schitterende Maasheggen. In Oeffelt staan Paul en Marion nog te zwaaien, op de brug van Gennep toeteren Franka en Cees voorbij. Na de sluis van Sambeek leggen we aan bij een loswal. En ook hier worden we weer begroet! We loggen in op Facebook. Oeps, dat ontploft bijna van berichtjes en foto’s, van gelukwensen, lieve en wijze woorden. We blozen er van en nemen er maar een wijntje op. Wat een bijzonder verwend en gelukkig stel zijn we toch!

img_8015  img_8016  img_8018  img_8019

Inmiddels hebben we 3 van de ruim 250 sluizen mogen afstrepen, mochten we elke dag genieten van een mistig ontbijt (niet in ons hoofd maar op de Maas), wist de oktoberzon die grijze laaghangende wolken halverwege de ochtend op te lossen, was de Limburgse Maas een satijnen lakentje, een kabbelende rivier met zo af en toe een vrachtschip, turende reigers, witte en zwarte zwanen, ganzen in vlucht, pittoreske dorpjes en fraaie villa’s aan het water, vissers tussen de maaskeien, koeien die luierend genieten van de warme zonnestralen, koffie drinken bij oud-buurmeisje Heddy en Ad, lunchen in Roermond. Tenminste, dat is de bedoeling… We leggen aan in een grote jachthaven direct aan de Maas. We springen op de kade en willen de stad in lopen. Maar helaas… Met geen mogelijkheid komen we van het omheinde en met poorten en toegangscodes beveiligde haventerrein af. Dan maar even de havenmeester bellen. Een vriendelijke dame vertelt ons dat het niet mogelijk is om aan te leggen in deze haven voor een boodschapje in de stad. We dienen iets terug te varen, voor de Maasbrug het kanaaltje in varen, daar kunnen we aanmeren, midden in de stad. En alhoewel het fantastisch klinkt, denk ik nog wel even aan de vermeende Limburgse gastvrijheid en vraag ik me af of deze aardige mevrouw ons niet heel even de toegangscode van de poort had kunnen doorgeven… Hongerige magen leiden ons echter snel de Maas af, koers naar de binnenstad. Boem! Gerinkel! We liggen stil en vast! Koen gooit de HM gelijk in de achteruit, ze wrikt zich los uit de modder. Ik spring naar binnen om de schade op te nemen. Onnodig, alles ok, alleen is alles wat los stond zo’n 20 centimeter opgeschoven. Het kanaaltje is gewoonweg niet diep genoeg voor ons. Ik ben wel klaar met lunchen in de binnenstad, mopper wat over de Limburgse gastvrijheid en ga mokkend de kajuit in. Tegen de tijd dat ik weer de kuip in kom met een stapel heerlijke boterhammen en twee bekers melk ben ik weer in goede mood. Zodra mijn maag weer is gevuld kan ik weer helder en positief denken. We varen naar de Zuidplas, leggen aan bij een recreatiesteiger, wandelen in het aangelegen natuurgebied, begroeten de wilde paarden en besluiten morgen op de fiets naar Roermond te gaan voor een heerlijke Bourgondische Limburgse lunch.

15 gedachten over “Met hoofdletters, 09-10-2016

  1. Mario Beantwoorden

    Heerlijk verhaal om te lezen, en jullie zo te kunnen volgen hoe jullie dagen eruit zien.
    Dikke kus van de vanD@@ltjes

  2. wilma Beantwoorden

    ha yvonne en koen . alles gelezen,wat spannend dat leuk geschreven verslag al.. het word vast een heel boek. ik blijf het volgen .kus van wilma poot molly en groet van ger.

  3. Thea Verbeek Beantwoorden

    Hoi Yvonne,

    Fijn om al zo snel iets van jullie te horen. Heerlijk die verhalen van jou, je schrijft super leuk. Ga zo door. Net als Ingrid kijk ik al reikhalzend uit naar je volgende verslag.

    Groetjes Thea

  4. Thea Verbeek Beantwoorden

    Hoi Yvonne,

    Fijn om al zo snel iets van jullie te horen. Heerlijk die verhalen van jou, je schrijft super leuk. Ga zo door. Net als Ingrid kijk ik al reikhalzend uit naar je volgende verslag.

    Groetjes Thea

  5. Irene Verbeek Beantwoorden

    Hoi Yvonne,

    Ook ik (oud-dorpsgenoot van Yvonne) ga jullie volgen, via Ingrid (Verbeek) gehoord over jullie geweldige avontuur ! We hebben vorig jaar zelf een motorjachtje gekocht (De “O-Jee”, jachthaven Boxmeer). Jullie boot op de Kraaijenbergsche Plassen wel ‘ns tegengekomen, natuurlijk niet beseffend dat jullie dat waren ! Wat een fantastisch avontuur zijn jullie begonnen, ik ga jullie graag volgen en meegenieten ! Veel geluk !
    Irene Verbeek

  6. Ingrid Beantwoorden

    Hoi hoi Yvonne,

    heerlijk om te lezen hoe het jullie vergaat!!
    Ben nu alweer benieuwd naar het vervolg….
    Geniet samen met volle teugen en zo te lezen is “het avontuur” al echt begonnen, hihihihi!!

    Lieve groetjes Ingrid

    • C-Goossens

      Hallo Yvonne & Koen.
      Fijn dat we een bericht ontvangen hebben.
      Het grote avontuur is nu begonnen.
      Geniet ervan, heel veel liefs van Peter & Carolien

Laat een antwoord achter aan Roni Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *