De dagen worden korter, Kerst komt al in zicht. De tijd vliegt voorbij. We moeten nog zoveel doen. We zijn eigenlijk dagelijks bezig met ons vertrek. Yvonne is druk met cursus TKN, theoretische kustnavigatie te leren, volgende week examen. Ik ben dingen aan het uitzoeken, veel informatie lezen en verzamelen en dan dwalen mijn gedachten af naar hoe het zal zijn als we eenmaal wat langer op het water zitten. Ik stel me voor hoe het is, vraag me af of we de stormen wel kunnen trotseren. Gaan we ons niet vervelen, krijgen we geen ruzie en willen we uit elkaar? Zal ons huis wel op tijd verkocht worden? Waar moeten we heen als het huis volgende week al verkocht wordt? Is de boot op tijd klaar? Heel veel gedachten, maar toch denk ik dat het allemaal wel goed komt. Don`t worry. Ruim voordat de HM uit het water ging, heb ik alles op een rijtje gezet wat er moet gebeuren. Een hele mooie en strakke planning gemaakt. Maar helaas. Werken aan een boot valt altijd tegen. Nee, er valt niks tegen aan de HM, maar het werk duurt veel langer dan gepland. Op een boot zitten honderdduizend hoekjes en kantjes (om te schilderen). Ik ga honderd keer trappetje op, trappetje af, want ik moet 4 meter klimmen om aan boord te komen, en dan weer anderhalve meter trappetje af naar de kajuit en als ik weer van boord wil, eerst weer anderhalve meter naar boven en dan weer 4 meter trappetje af naar de grond. Maar het werk gaat nu wel een beetje vlotten. Komende week de buitenkant voor de laatste keer in de lak zetten en het dek nog bijwerken. Nog eenmaal antifouling en dan kan ik binnen aan de slag. Vorige week heb ik teakhouten latjes gezaagd van bestaande planken. Deze komen op het zwemplateau. Vrijdag de schroef gepoetst. Zou ze nu nog sneller varen?
Ondertussen heb ik met Alex het roer even gedemonteerd om te kijken of alles daaraan nog in orde was. Het zag er erg goed en degelijk uit en na het schoonmaken van de bronzen bussen en de roerkoning (as) opschuren hebben we de boel weer in elkaar gezet met nieuw vet en een paar nieuwe oliekeerringen. Die kan er weer jaren tegen! 
Wat een prachtige verhalen om te lezen, moet zeggen dat ik er wel een brokje van in mijn keel krijg. Al jullie gedachte, ervaringen en ideeën. Ook krijg ik steeds meer het besef dat het moment dat ik jullie zie vertrekken steeds dichterbij komt, maar wat gun ik het jullie. Echt!! Maar het gemis zal er niet minder om zijn.
Kan me voorstellen dat jullie koppies vol gedachten zitten. De vertrekdatum komt steeds dichterbij, en er moet nog het een en ander gebeuren. Jullie vastberadenheid helpt jullie hier zeker bij. Succes verder met alle voorbereidingen.